Jargon Buster - AIFMD
De financiële wereld zit vol met jargon en afkortingen. Soms is het nuttig om de achtergrond van een uitdrukking te kennen om de relevantie en het belang ervan op dit moment echt te begrijpen. In deze editie van Blanco’s reeks financiële jargonbusters besteden we daarom aandacht aan de AIFMD, de Alternative Investment Fund Managers Directive, oftewel de richtlijn inzake beheerders van alternatieve beleggingsfondsen.
Wat is de richtlijn voor beheerders van alternatieve beleggingsfondsen?
De richtlijn inzake beheerders van alternatieve beleggingsfondsen is op 21 juli 2011 in werking getreden met een implementatietermijn van twee jaar. Op 22 juli 2013 zijn de vereisten van de AIFM-richtlijn officieel in werking. De AIFMD is een regelgevingskader voor onder andere private equity‑, hedge‑, infrastructuur‑, vastgoed‑, aandelen‑, en obligatiefondsen die in de Europese Unie zijn geregistreerd, en heeft als doel meer transparantie richting investeerders en toezichthouders, en een versterking van de financiële stabiliteit. De richtlijn bevat normen voor het aantrekken van particulier kapitaal, het beloningsbeleid, de risicobewaking en de rapportage.
De wereldwijde financiële crisis van 2008 en alternatieve beleggingen
De financiële crisis van 2008 is de voornaamste aanleiding geweest voor de AIFMD. De Europese Commissie is van mening dat de werkzaamheden van beheerders van alternatieve beleggingsinstellingen (zoals private equity- en hedge fondsen) in belangrijke mate hebben bijgedragen aan het versterken en verspreiden van de risico’s die het financiële stelsel in de tijd rond de financiële crisis van 2008 aan het wankelen hebben gebracht. Met de AIFMD beoogt de Europese Commissie de activiteiten van beheerders van alternatieve beleggingsinstellingen op Europees niveau te reguleren.
Wat houdt de AIFMD in?
Zoals de naam al doet vermoeden, is de AIFMD er op gericht de fondsbeheerders van alternatieve beleggingsfondsen te reguleren. Fondsbeheerders moeten een vergunning aanvragen om hun activiteiten te kunnen uitvoeren. Aan het verlenen van de vergunning wordt een groot aantal eisen gesteld. Zo zijn er eisen op het gebied van het minimumkapitaal en de betrouwbaarheid en geschiktheid van de dagelijkse beleidsbepalers. Daarnaast zijn er onder meer regels voor het hebben van een beheerste en integere bedrijfsvoering, een bewaarder en voor een passend beloningsbeleid.
Naast de regels voor de vergunning stelt de richtlijn doorlopende eisen aan de beheerder, bijvoorbeeld ten aanzien van het voorkomen van belangenconflicten, het voeren van een passend risico- en liquiditeitsbeheer, het zorgen voor een onafhankelijke waardering van de activa en diverse transparantieverplichtingen.
Fondsbeheerders die in de EU actief zijn, moeten aan de richtlijn voldoen, zelfs als het fonds buiten de grenzen van de EU is opgericht.
Hou onze website in de gaten voor de een nieuwe jargon bustor!
